Τρίτη 22 Μαρτίου 2011

Four Killed, 31 Injured by Israeli Attacks Targeting Gaza

(εβραίοι μπαμπάδες προετοιμάζουν τα παιδιά τους για τις δολοφονίες του μέλλοντος)


GazaPNN – Τέσσερεις Παλαιστίνιοι πολίτες και δύο παιδιά δολοφονήθηκαν και 12 άλλοι τραυματίστηκαν μετά από βολές Ισραηλινού τάνκ εναντίον κατοικίας στην Γάζα. Μαρτυρίες κατοίκων αναφέρουν ότι το τανκ σταμάτησε στα σύνορα και έβαλε πέντε οβίδες στο σπίτι του Fayek al-Hilou καθώς και σε κοντινό γήπεδο ποδοσφαίρου στην συνοικία al-Shoujaya της Gaza. Οι γιατροί λένε ότι τέσσερεις άνθρωποι σκοτώθηκαν:

Mohamed al-Hilou, 11
Yasser al-Hilou, 16
Mohamed Saber, 20
Yasser Hamed al-Hilou, 50.

Δώδεκα άλλα άτομα τραυματίστηκαν μεταξύ των οποίων και τέσσερα άλλα παιδιά που βρίσκονται σε κρίσιμη κατάσταση. Σήμερα τα ξημερώματα Ισραηλινά πολεμικά αεροπλάνα και μη επανδρωμένα αεροπλάνα (drones) χτύπησαν διάφορους στόχους στην λωρίδα Gaza τραυματίζοντας δέκα εννιά άτομα μεταξύ των οποίων δύο γυναίκες και επτά παιδιά.
Πηγές του Ισραήλ επιβεβαίωσαν τις επιθέσεις τις οποίες δικαιολόγησαν ως ανταπόδοση των επιθέσεων με αυτοσχέδιες ρουκέτες που έγιναν την Δευτέρα από την Hamas. Ένα σιδηρουργείο, ένα εργοστάσιο πλαστικών και ένα αστυνομικό τμήμα της Hamas χτυπήθηκαν από τις επιθέσεις ενώ οι Ισραηλινοί ισχυρίζονται ότι στόχευαν σε εγκαταστάσεις ρουκετών και σε στρατόπεδα εκπαίδευσης. Τουλάχιστον μία από τις επιθέσεις έγινε με μη επανδρωμένο Ισραηλινό αεροπλάνο (drone).
Αυτόπτες μάρτυρες αναφέρουν ότι οι πληγωμένοι Παλαιστίνιοι μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο al-Shifa στην Gaza City και στο νοσοκομείο Kemal Adwan στην Beit Lahiya. Ο Παλαιστινιακός ραδιοφωνικός σταθμός Wafa αναφέρει τον πανικό που επικράτησε στα παιδιά παρακείμενου σχολείου αλλά και πολύ μεγάλες ζημιές σε σπίτια και υποδομές.

.
.

Πεδίο παγκόσμιας αντιπαράθεσης

 
(αναδημοσίευση από το Ποντίκι)

Η σύγκρουση στη Λιβύη είναι κάτι πολύ περισσότερο από έναν εμφύλιο πόλεμο και μια μάχη για τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η υπόθεση της Λιβύης, όσο περνά ο χρόνος, μετατρέπεται σε πεδίο μάχης των μεγάλων δυνάμεων με έπαθλο το πετρέλαιο και τη κυριαρχία.

Ας ρίξουμε μια συνοπτική ματιά σε κάποια «σκόρπια» δεδομένα:

Τα διαπιστωμένα πετρελαϊκά κοιτάσματα της Λιβύης είναι 50 δισεκατομμύρια βαρέλια
τα διαπιστωμένα κοιτάσματα φυσικού αερίου ανέρχονται σε 1,5 τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα
πέραν των δυτικών πετρελαϊκών εταιριών (ΒP, Shell, TORAL, Repsol, ENI, κλπ) κομμάτι στην ενεργειακή πίτα έχουν και διεκδικούν να το διευρύνουν ρωσικές (Gazprom), Ινδικές και Κινεζικές.
Χαρακτηριστικά παραδείγματα της έντασης της διείσδυσης μη δυτικών πετρελαϊκών εταιριών στη Λιβύη είναι:

το γιγαντιαίο συμβόλαιο που εξασφάλισε το 2007 η Gazprom σε βάρος της Γαλλικής ΤOTAL.
To γεγονός ότι μέσα στην τελευταία διετία οι εισαγωγές Λιβυκού πετρελαίου από την Κίνα αυξήθηκαν γύρω στο 250%
δε θα πρέπει να πέρασε απαρατήρητο ότι με την έναρξη της κρίσης «εμφανίστηκαν» 35.000 Κινέζοι στη Λιβύη, οι οποίοι επαναπατρίστηκαν αστραπιαία. Μάλιστα, με μια περισσότερο προσεκτική ανάγνωση του Διεθνούς Τύπου διαπιστώνει κανείς ότι οι Κινέζοι και οι κινεζικές εγκαταστάσεις στη Λιβύη αποτέλεσαν στόχους της οργής των Λίβυων αντικαθεστωτικών.

Η σύγκρουση των συμφερόντων των μεγάλων δυνάμεων στη Λιβύη αποτυπώνεται στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, αλλά και στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ. Στο Σ.Α του ΟΗΕ Ρωσία και Κίνα απείχαν από την απόφαση για επιβολή Ζώνης Απαγόρευσης Πτήσεων. Στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ η διαίρεση καταγράφεται σαφέστερη. Η Γερμανία υπογείως, και η Τουρκία ευθέως, εμποδίζουν τη συμμαχία να λάβει την απαραίτητη ομόφωνη απόφαση για την επιδρομή στη Λιβύη.

Συνοπτικά, όλα τα παραπάνω (αναλυτικά και εκτεταμένα θα τα διαβάσετε στο έντυπο «Ποντίκι» την ερχόμενη Πέμπτη) σημαίνουν ένα πράγμα: ότι το Διεθνές Σύστημα αναζητά τη νέα του ισορροπία, η οποία –όλοι ελπίζουμε-- να διαμορφωθεί με όσο το δυνατό λιγότερο αίμα...
.

Η απελευθέρωση της Λιβύης



Ο πρόεδρος Obama διεκδικεί το δεύτερο Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης
Ο πρόεδρος Sarkozy καταρρακώνει την Τέταρτη Γαλλική Δημοκρατία
Ο πρόεδρος Erdogan ενισχύει το ηγετικό του προφίλ, εδραιώνει το κύρος της χώρας του στον Αραβικό κόσμο και βρίσκεται πολύ κοντύτερα στους στρατηγικούς του στόχους για την Θράκη, το Αιγαίο, το Καστελόριζο, την Κύπρο.
Ο 'πρόεδρος' (sic) George Papandreou ως αντιπρόσωπος και εντολοδόχος των δυνάμεων κατοχής της Ελλάδας καταστρέφει τις φιλικές - από εκατονταετίας - σχέσεις της χώρας με το Αραβικό κόσμο.

Έτσι μας "εξυπηρετεί" το πολιτικό προσωπικό που περιστοιχίζει τον προδότη Παπανδρέου. Όμως αν έστω και μια ικμάδα αξιοπρέπειας έχει απομείνει στους Έλληνες πολίτες, αν έστω τρεμοσβήνει ένα ίχνος αυτοσεβασμού και αγάπης για τον τόπο τους, τότε οι άνθρωποι αυτοί θα καθίσουν σύντομα στο σκαμνί, θα εξευτελιστούν, θα τιμωρηθούν και θα βουλιάξουν στην αφάνεια. Κανένα ελικόπτερο δεν τους σώζει πλέον !
.

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails